Tag Archives: woningzoekenden

Memorabele raadsvergadering

25 april was de eerste raadsvergadering voor de nieuwe raad met een volle agenda.
Bij aanvang werd eerst een moment stilte gehouden om de plotseling overleden heer J. Kikstra te gedenken. Hierna ving de vergadering aan.

Bij het vaststellen van de agenda vroeg Henk Veerdig van Lijst Fier het woord. Hij stelde voor het agendapunt te laten vervallen, waarin het college de raad adviseert een pand in de Dorpsstraat aan te kopen. Aankoop van dit pand naast de ‘oude bieb’, dat ook in bezit van de gemeente is, biedt mogelijkheden voor verplaatsing van het gemeentehuis en woningbouw. De plannen daarvoor staan nog in de kinderschoenen, maar ‘buurmans grond’ komt niet vaak te koop en dan moet je een strategische keuze maken.

Hierop volgde een flinke discussie. Vooral Henk Veerdig en Nel Hopman (NLV) verweten elkaar van alles en nog wat. ABV, bij monde van Rob Bloem, schurkte tegen Lijst Fier aan. Portefeuillehouder Schrier deed zijn best het belang van de zaak onder de aandacht te brengen, maar het was aan dovemansoren gericht. En waarom? Omdat er geen taxatierapport op tafel lag.

Wie een beetje de huizenmarkt volgt, weet dat de aankoopprijs niet buitensporig hoog was. Bovendien, wat zou een taxatierapport toevoegen? Het gaat om de aankoop van de grond, niet van de opstal. Een strategische aankoop is moeilijk in geld te vatten. Er leek geen enkel begrip voor deze kans uit duizenden, die je moet grijpen als je binnen een paar jaar woningen wilt kunnen bouwen. En die wens staat niet alleen in ons verkiezingsprogramma, maar ook in dat van Lijst Fier en ABV!

Het resulteerde er uiteindelijk in dat het punt van de agenda gehaald werd. Dat betreurt GroenWit enorm. Helaas lijkt deze unieke kans, die ons door de verkopende partij werd geboden, nu vervlogen. GroenWit wil de verkopende partij wel hartelijk danken dat niet louter naar eigen gewin, maar in het maatschappelijk belang is gehandeld. We vragen ons af in welk belang Lijst Fier en ABV handelen.

De verdere vergadering verliep redelijk rustig en is af te luisteren op de gemeentesite www.vlieland.nl.

Hedwig de Lang

Views: 484

Elsje de Ruijter: “Als de gelegenheid zich voordoet, wil ik wel wethouder worden”

Fractievoorzitter Elsje de Ruijter van GroenWit zit straks 12 jaar in de gemeenteraad van Vlieland en heeft besloten zich niet meer verkiesbaar te stellen voor een nieuwe termijn. Dat roept vragen op:

Je zit nu voor GroenWit in de gemeenteraad, maar je bent begonnen voor de PvdA. Leg eens uit…
Echt een PvdA-er ben ik nooit geweest. Wel sloot de partij het beste aan bij mijn ideeën, veel beter dan VVD of ABV. Na acht jaar besloten we met een groepje het oprichten van een nieuwe partij te onderzoeken. Dat kwam in een stroomversnelling door het besluit van de landelijke PvdA om illegaal verblijf in Nederland strafbaar te stellen. Dat druiste zo in tegen mijn gevoel, dat ik mijn lidmaatschap heb opgezegd. We kozen voor de werktitel Groenwit en eigenlijk bleek dat een schot in de roos. Het is GroenWit gebleven. Er is wel gezegd aan het begin, dat we PvdA in een nieuw jasje waren. Maar misschien was het andersom, hebben we ons vanuit de PvdA ontpopt als echt GroenWit. Een lokaal progressieve partij met een duurzaam randje.

12 jaar is een lange tijd. Wat maakt het werk als raadslid de moeite waard?
Ik heb enorm veel plezier gehad aan het raadswerk. Het geeft je een grote verantwoordelijkheid. Je bent gekozen om een deel van de Vlielanders te vertegenwoordigen in de gemeenteraad. Ik heb er ook veel van geleerd. Hoe je moet debatteren, hoe je tactisch moet opereren, hoe je humor kunt verwerken in het debat.

Waarom ga je niet door?
Mag ik een metafoor gebruiken? Ik kom nog uit het tijdperk van de langspeelplaat. Het voelt een beetje alsof die van mij, wat mijn raadswerk betreft, is grijs gedraaid. Aan de andere kant heb je als lang zittend raadslid natuurlijk wel veel ervaring en dat kan van pas komen. Ik overwoog al langere tijd om te stoppen. De druppel was het van tafel vegen van een collegevoorstel over het huisvesten van statushouders.

Statushouders? Die hoeven wij hier op Vlieland toch niet te huisvesten?
Nee, precies. Dat hoeft niet. Dat doet de gemeente Leeuwarden voor ons. Maar er was – en er is nog steeds overigens – een groot gebrek aan woningen voor statushouders, dus asielzoekers die de procedure hebben doorlopen en een verblijfstatus hebben gekregen. Vandaar de naam statushouders. We hadden als GroenWit bedacht dat we best die druk een beetje konden verlichten door ook hier een aantal statushouders huisvesting te bieden. Dus we stelden hiervoor een motie op.

En die motie werd aangenomen?
De motie werd geamendeerd, dat wil zeggen aangepast, aangenomen. Het college kreeg de opdracht uit te zoeken in hoeverre dit op Vlieland mogelijk was en of het COA, die woningen voor de statushouders toewijst, daaraan behoefte had. Toen na een paar maanden het voorstel om twee huizen te reserveren voor gezinnen van statushouders in de raad besproken werd, werd het zonder al teveel discussie door de coalitie van tafel geveegd. Er werden oneigenlijke argumenten gebruikt, namelijk dat het om asielzoekers zou gaan, en we probeerden die te weerleggen. Het was tegen dovemans oren gericht.

Dit had je niet verwacht?
Nee, ik had dit niet zien aankomen. Ik kon me niet voorstellen dat je het college een opdracht geeft, waarvan je al op voorhand weet dat je die vervolgens niet wil laten uitvoeren. Ik was zo teleurgesteld dat ik onze – nieuwe – griffier meldde dat ik uit de raad wilde stappen. Het is echt te danken aan de gesprekken die ik met Thomas Oosterhaven heb gevoerd, dat ik gebleven ben.

Dat van die statushouders was een teleurstelling voor je. Wat was de grootste overwinning die je hebt behaald?
Oei, dat is een moeilijke vraag. Op een of andere manier neem ik als raadslid zo’n teleurstelling veel persoonlijker dan een overwinning. En eigenlijk was het een enorme overwinning dat de motie over de statushouders werd aangenomen. De overwinning die in een enorme teleurstelling eindigde.
Maar als wij een punt scoren in de discussies, dan zie ik dat vooral als iets dat we samen doen. Ook samen met een andere fractie. In de afgelopen raadsvergadering was er zo’n onderwerp, de rioolheffing. Het college stelde voor de rioolheffing te baseren op gezinsgrootte en niet langer op watergebruik. Ons amendement om de tekst weer te wijzigen in hoe het oorspronkelijk was, volgens het principe van de vervuiler betaalt, werd gesteund door de fractie van het ABV. Daarmee blijft de rioolheffing dus gebaseerd op het watergebruik, wat inwoners stimuleert zuinig met water te zijn.

Wat ga je doen na de gemeenteraadsverkiezingen?
Ik weet het nog niet precies. Het raadswerk kost me als fractievoorzitter gemiddeld zo’n 10 uur per week, dus ik krijg meer tijd om andere dingen te doen. Dat betekent ook dat ik in eerste instantie het raadswerk beslist ga missen. Het is vooral leuk om te doen.
Het is niet zo dat ik de gemeentepolitiek helemaal loslaat. Ik sta straks niet meer op de lijst, maar blijf betrokken bij GroenWit. Sterker nog: als zich de gelegenheid voordoet, wil ik wel wethouder worden. Het lijkt me interessant om de politiek eens vanuit de andere kant te bekijken.
Als GroenWit oppositie gaat voeren, bied ik me aan als bestuurslid en zal ik betrokken blijven bij het uitstippelen van de koers. Ik zou graag een beginnend raadslid willen begeleiden, een soort van coach willen zijn. Ik wil graag overbrengen dat het leuk is om raadslid te zijn en hoe je dat het beste kan doen.

Uit: De Vliezier,  28 december 2017

Views: 534

Statushouders of asielzoekers, waar hebben we het over?

Het leven van een raadslid is soms zwaar. De ingekomen stukken voor de raadsvergadering van september telden samen 315 pagina’s. Vier daarvan kwamen van de provincie. Namens de Regietafel vroegen de Commissaris van de Koning en de burgemeester van Leeuwarden aandacht voor de huisvesting van statushouders.

De provincie heeft op dit punt namelijk niet haar taakstelling gehaald. Er moeten nog 1090 statushouders gehuisvest worden (d.d. 11 juli 2016). Zo’n 6-10 personen hadden gehuisvest kunnen worden op Vlieland, als niet de coalitiepartners ABV en VVD het collegevoorstel, om 2 woningen voor 3 maanden vrij te houden, tijdens de  raadsvergadering van juli hadden getorpedeerd.

Tijdens de behandeling van de Ingekomen Stukken op de raadsvergadering van september, vroeg GroenWit-raadslid Hedwig de Lang aandacht voor deze brief. Zij meende dat één van de argumenten van de coalitie om het collegevoorstel destijds ter zijde te schuiven met deze brief onderuit gehaald werd. Er bleek immers geen sprake van een ‘verminderde noodzaak’ om statushouders huisvesting te bieden. Een absurd argument dat ook toen al niet door enig feit werd onderbouwd. Wij hebben de beide fracties daar toen ook op gewezen.

Nu presteerde de heer Visser van de VVD het om te stellen dat er nog steeds geen behoefte was aan woningen voor ASIELZOEKERS. Nee, dat klopt. Asielzoekers worden opgevangen in AZC’s en de instroom van asielzoekers is momenteel lager dan eerder dit jaar. Maar STATUSHOUDERS is wat anders dan ASIELZOEKERS. Statushouders hebben te horen gekregen dat hun asielaanvraag is goedgekeurd. Zij mogen voorlopig in Nederland blijven. Zij willen dolgraag ergens anders wonen dan in de AZC’s. En daar hebben ze ook nog eens recht op!

We hadden op Vlieland twee gezinnen huisvesting kunnen bieden en de kans om in Nederland, op Vlieland, een veilig en fijn leven op te bouwen. De onwetendheid van de fracties van ABV en VVD lijkt nu de veilige toekomst voor deze twee gezinnen om zeep te hebben geholpen.

Views: 279

Statushouders niet welkom op Vlieland?

In oktober 2015 nam de gemeenteraad, na overleg over enkele wijzigingen, unaniem een motie van GroenWit aan, om als Vlielandse gemeenschap naar vermogen bij te dragen in de problematiek van de huisvesting van statushouders. Het college van B&W kreeg opdracht de mogelijkheden te onderzoeken en kwam op de laatste raadsvergadering met een elegant voorstel.

Twee huurwoningen worden voor een periode van drie maanden vrij gehouden voor een tweetal gezinnen met verblijfstatus, waarbij de gemeente toezegt samen met vrijwilligers voor begeleiding en inburgering zorg te dragen. Zo wordt het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers (COA) uitgedaagd binnen die periode geschikte gezinnen te selecteren. Als dat niet lukt, keren de woningen na de drie maanden terug in het gewone huurwoningenbestand.

De gemeente Vlieland laat op deze manier zien dat ze de problematiek serieus neemt. Er zitten immers nog steeds veel zogenaamde ‘statushouders’ in tijdelijke opvang. Die mensen hebben recht op een woning, maar die woningen zijn schaars. Ook op Vlieland zijn de woningen schaars, maar het getuigt van medemenselijkheid om vluchtelingen met een kans op integratie in de Nederlandse samenleving een plek te bieden waar ze veilig zijn, zich begrepen voelen en warm onthaald worden. Waar zou dat nu beter kunnen dan op ons mooie, gastvrije Vlieland? Het COA moet dan wel de uitdaging oppakken om kleinschalig maatwerk te leveren, maar dat ligt buiten onze verantwoordelijkheid.

Voor GroenWit is het een enorme teleurstelling dat beide coalitiepartijen, zowel ABV als VVD, de door het college voorgestelde invulling van de motie botweg hebben geblokkeerd. Een motie die zij vorig jaar nog steunden. Er was volgens deze twee fracties geen noodzaak meer tot het aanbieden van woningen aan statushouders. Op welke informatie dat standpunt is gebaseerd, is ons een raadsel. De berichten over statushouders in de landelijke en regionale pers geven echt een volledig ander beeld.

Het voorstel werd met 2 stemmen voor en 6 stemmen tegen verworpen. Met plaatsvervangende schaamte verliet de fractie van GroenWit na afloop van de vergadering de zaal. Gastvrijheid kent blijkbaar nauwe grenzen.

Views: 344