“Constructieve samenwerking, duidelijk richting geven,scherp zijn op inhoud en goed luisteren naar elkaar”. Een citaat van de website van lijst Fier.

Op zich absoluut eigenschappen die belangrijk zijn voor een goed functionerende raad. Na de raadsvergadering van gisteravond heb ik mijn vraagtekens of de fractieleden van Lijst Fier en ook ABV zich bewust zijn wat deze woorden betekenen.

Het interpellatiedebat, dat door Lijst Fier was aangevraagd, mondde uit in een naar mijn idee persoonlijke aanval op wethouder Visser. Niet de reden voor aankoop van Dorpsstraat 154 stond centraal, namelijk de kans op het realiseren van woningen in de dorpskern, maar het proces daar naartoe. De vragen die gesteld werden waren voor het grootste deel eigenlijk al eerder beantwoord door het college en binnen het presidium. Echter, waarschijnlijk niet voldoende naar ‘t zin. Lijst Fier, bij monde van dhr. Veerdig, bleef er op staan dat er een excuus en bevestiging zou komen wat betreft belangenverstrengeling en integriteit van dhr. Visser. Het betoog van dhr. Veerdig stond bol van de persoonlijke aantijgingen richting college.

Dhr. Schrier, in dit dossier de portefeuillehouder, gaf nogmaals uitleg hoe het college gehandeld heeft m.b.t. Dorpsstraat 154. Hij gaf toe dat het college eerder de reden had moeten melden waarom dhr. Visser zich in dit dossier afzijdig hield. Maar ook dat het college steeds naar eer en geweten gehandeld heeft. Dhr. Visser gaf antwoord hoe alles chronologisch verlopen is. En dat hij zich binnen het college op dit punt altijd heeft teruggetrokken en bij het uiteindelijke collegebesluit niet heeft meegestemd.

Nadat de andere fracties ook hun reactie gegeven hadden, vond dhr. Veerdig het erg vervelend dat hij naar zijn gevoel persoonlijk aangevallen werd. Je zou zeggen “wie de bal kaatst, kan deze terug verwachten”. Had dhr. Veerdig dan helemaal niet in de gaten wat zijn suggestieve vragen en opmerkingen teweeg brachten?

Uiteindelijk resulteerde dit interpellatiedebat in een motie van wantrouwen richting wethouder Visser. Zo’n motie is het zwaarste middel dat een raad ter beschikking heeft. Daarmee zegt de raad het vertrouwen in (een lid van) het college op. De motie werd ingediend door Lijst Fier en het ABV. Dhr. Schrier raadde de motie af. Het college heeft in deze zaak integer gehandeld en herkende zich niet in de overwegingen en conclusie in de motie. Tegen stemden alleen de fracties van GroenWit en NLV. De motie werd dus aangenomen. Het college zei zich te gaan beraden hoe nu verder te gaan.

Door schorsingen en het verloop van het interpellatiedebat was het al vrij laat geworden. Er stonden nog 10 agendapunten open. Mw. Hopman stelde voor om de vergadering te schorsen en op een ander tijdstip voort te zetten. Het merendeel van de raad ging hiermee akkoord. Het vervolg van de vergadering is nu voor vanavond gepland.

Van ’constructieve samenwerking’ is naar mijn idee gisteravond geen sprake geweest. Eerder wordt er afgebroken wat in de afgelopen jaren was opgebouwd. ‘Scherp op inhoud’ was het evenmin. Het werd op de man gespeeld. En op ’goed luisteren’ heb ik de fracties van Lijst Fier en ABV niet kunnen betrappen. We konden praten als Brugman, maar de boodschap kwam niet aan. ‘Duidelijk richting’ is wel gegeven. Ik vraag me echter sterk af of dit wel de goede richting is.

Hedwig de Lang

Visits: 537