Fractievoorzitter Elsje de Ruijter van GroenWit zit straks 12 jaar in de gemeenteraad van Vlieland en heeft besloten zich niet meer verkiesbaar te stellen voor een nieuwe termijn. Dat roept vragen op:
Je zit nu voor GroenWit in de gemeenteraad, maar je bent begonnen voor de PvdA. Leg eens uit…
Echt een PvdA-er ben ik nooit geweest. Wel sloot de partij het beste aan bij mijn ideeën, veel beter dan VVD of ABV. Na acht jaar besloten we met een groepje het oprichten van een nieuwe partij te onderzoeken. Dat kwam in een stroomversnelling door het besluit van de landelijke PvdA om illegaal verblijf in Nederland strafbaar te stellen. Dat druiste zo in tegen mijn gevoel, dat ik mijn lidmaatschap heb opgezegd. We kozen voor de werktitel Groenwit en eigenlijk bleek dat een schot in de roos. Het is GroenWit gebleven. Er is wel gezegd aan het begin, dat we PvdA in een nieuw jasje waren. Maar misschien was het andersom, hebben we ons vanuit de PvdA ontpopt als echt GroenWit. Een lokaal progressieve partij met een duurzaam randje.
12 jaar is een lange tijd. Wat maakt het werk als raadslid de moeite waard?
Ik heb enorm veel plezier gehad aan het raadswerk. Het geeft je een grote verantwoordelijkheid. Je bent gekozen om een deel van de Vlielanders te vertegenwoordigen in de gemeenteraad. Ik heb er ook veel van geleerd. Hoe je moet debatteren, hoe je tactisch moet opereren, hoe je humor kunt verwerken in het debat.
Waarom ga je niet door?
Mag ik een metafoor gebruiken? Ik kom nog uit het tijdperk van de langspeelplaat. Het voelt een beetje alsof die van mij, wat mijn raadswerk betreft, is grijs gedraaid. Aan de andere kant heb je als lang zittend raadslid natuurlijk wel veel ervaring en dat kan van pas komen. Ik overwoog al langere tijd om te stoppen. De druppel was het van tafel vegen van een collegevoorstel over het huisvesten van statushouders.
Statushouders? Die hoeven wij hier op Vlieland toch niet te huisvesten?
Nee, precies. Dat hoeft niet. Dat doet de gemeente Leeuwarden voor ons. Maar er was – en er is nog steeds overigens – een groot gebrek aan woningen voor statushouders, dus asielzoekers die de procedure hebben doorlopen en een verblijfstatus hebben gekregen. Vandaar de naam statushouders. We hadden als GroenWit bedacht dat we best die druk een beetje konden verlichten door ook hier een aantal statushouders huisvesting te bieden. Dus we stelden hiervoor een motie op.
En die motie werd aangenomen?
De motie werd geamendeerd, dat wil zeggen aangepast, aangenomen. Het college kreeg de opdracht uit te zoeken in hoeverre dit op Vlieland mogelijk was en of het COA, die woningen voor de statushouders toewijst, daaraan behoefte had. Toen na een paar maanden het voorstel om twee huizen te reserveren voor gezinnen van statushouders in de raad besproken werd, werd het zonder al teveel discussie door de coalitie van tafel geveegd. Er werden oneigenlijke argumenten gebruikt, namelijk dat het om asielzoekers zou gaan, en we probeerden die te weerleggen. Het was tegen dovemans oren gericht.
Dit had je niet verwacht?
Nee, ik had dit niet zien aankomen. Ik kon me niet voorstellen dat je het college een opdracht geeft, waarvan je al op voorhand weet dat je die vervolgens niet wil laten uitvoeren. Ik was zo teleurgesteld dat ik onze – nieuwe – griffier meldde dat ik uit de raad wilde stappen. Het is echt te danken aan de gesprekken die ik met Thomas Oosterhaven heb gevoerd, dat ik gebleven ben.
Dat van die statushouders was een teleurstelling voor je. Wat was de grootste overwinning die je hebt behaald?
Oei, dat is een moeilijke vraag. Op een of andere manier neem ik als raadslid zo’n teleurstelling veel persoonlijker dan een overwinning. En eigenlijk was het een enorme overwinning dat de motie over de statushouders werd aangenomen. De overwinning die in een enorme teleurstelling eindigde.
Maar als wij een punt scoren in de discussies, dan zie ik dat vooral als iets dat we samen doen. Ook samen met een andere fractie. In de afgelopen raadsvergadering was er zo’n onderwerp, de rioolheffing. Het college stelde voor de rioolheffing te baseren op gezinsgrootte en niet langer op watergebruik. Ons amendement om de tekst weer te wijzigen in hoe het oorspronkelijk was, volgens het principe van de vervuiler betaalt, werd gesteund door de fractie van het ABV. Daarmee blijft de rioolheffing dus gebaseerd op het watergebruik, wat inwoners stimuleert zuinig met water te zijn.
Wat ga je doen na de gemeenteraadsverkiezingen?
Ik weet het nog niet precies. Het raadswerk kost me als fractievoorzitter gemiddeld zo’n 10 uur per week, dus ik krijg meer tijd om andere dingen te doen. Dat betekent ook dat ik in eerste instantie het raadswerk beslist ga missen. Het is vooral leuk om te doen.
Het is niet zo dat ik de gemeentepolitiek helemaal loslaat. Ik sta straks niet meer op de lijst, maar blijf betrokken bij GroenWit. Sterker nog: als zich de gelegenheid voordoet, wil ik wel wethouder worden. Het lijkt me interessant om de politiek eens vanuit de andere kant te bekijken.
Als GroenWit oppositie gaat voeren, bied ik me aan als bestuurslid en zal ik betrokken blijven bij het uitstippelen van de koers. Ik zou graag een beginnend raadslid willen begeleiden, een soort van coach willen zijn. Ik wil graag overbrengen dat het leuk is om raadslid te zijn en hoe je dat het beste kan doen.
Uit: De Vliezier, 28 december 2017
Visits: 520
